Eric Leltz  RSS feed    

Naar de Erica school in Otterlo voor de laatste milieules

Dinsdag 04 december 2007

Mijn “tournee” van milieulessen bereikte vandaag de laatste bestemming: de Erica school in Otterlo. De afgelopen weken heb ik in het kader van de actie “Ede energie(k)” milieulessen gegeven aan groep 8 van een aantal lagere scholen. Mooi om zo letterlijk een kijkje in de klas te kunnen nemen. En wat een verschillende kinderen en scholen. De ene school is duidelijk beter voorbereid op het onderwerp dan de andere. Mijn bijdrage is de afsluitende les in een serie van drie. De eerste les moet door de klasse docent zelf worden gegeven maar het materiaal wordt aangereikt door de gemeente. De tweede les bestaat uit proeven die de leerlingen kunnen doen onder leiding van een medewerker van “Het Groene Wiel”, het milieu educatiecentrum uit Wageningen. Ja, uit Wageningen, want het milieu educatiecentrum in Ede is onder een vorig bewind wegbezuinigd. De derde afsluitende les wordt dus door mij gegeven. In een school was de eerste les gewoon niet gegeven. Dat is jammer maar de school deed tenminste nog mee met het project. De intentie is er dus wel. Dit in tegenstelling tot een aantal scholen die helaas niet meededen. En dan de kinderen. De kinderen van de Erica school waren een toonbeeld voor de toekomst. Heel aandachtig , zeer geïnteresseerd met goede vragen en met een brede belangstelling. Ook de leraar en zijn assistente deden een duit in het zakje. Fantastisch. Al met al in ieder geval voor mij een zeer aangenaam uur op de lagere school in Otterlo. Omdat het mooi en droog weer was heb ik de fiets gepakt naar Otterlo. Wat ben ik bevoorrecht. Zo maar op een doordeweekse dag een uur lang door de bossen fietsen. En 150 meter na de parkeerplaats was geen mens (en hond) meer te zien. Ik fietste door de stilte en voelde mij rijk. Dat ik dit mag doen. Ik hoopte nog een hert of zwijn tegen te komen. Maar evenals de mensen bleven ook zij weg.

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties

De paddenpoel op het ENKA terrein en mijn eerste milieules

Dinsdag 20 november 2007

Deze ochtend werd ik al vroeg gebeld. Een mevrouw vertelde mij dat de paddenpoel op het ENKA terrein toch wordt leeggepompt. Dit in tegenstelling tot eerdere berichten. Leegpompen is een ecologische ramp omdat de padden die nu in het bos hun winterslaap houden, in het voorjaar terugwillen naar hun letterlijke bron. Als deze bron er niet meer is zullen ze sterven. Het gaat om 10.000 padden, een van de grootste populaties in Nederland. Vandaar dat ik spreek over een ramp. Afgelopen weekend kreeg ik de eerste berichten over het leegpompen van de poelen. Ik heb toen meteen geïnformeerd bij de wethouder of hier wel afspraken over zijn gemaakt. Er bleek nog veel onduidelijk. De werkzaamheden zouden meteen worden gestaakt. Maar vandaag dus het bericht dat er toch wordt gepompt. Hier zijn we dus nog niet klaar mee. Ook had ik telefonisch contact met Alexander Vos de Wael van de VVD over onze discussienota “een stip op de horizon”, over duurzaam energiegebruik. Afgesproken is dat ik even vraag aan de griffier hoe we deze notitie het beste kunnen presenteren. Daarom ben ik even naar het gemeentehuis gegaan. Daarna ging ik op weg naar de Meanderschool in Kernhem. Ik heb toegezegd om in een aantal scholen een gastles over het milieu te komen geven en vandaag was dat bij groep 8 van de Meander. De kinderen hadden eerst een praktijkles gedaan waar aan de hand van allerlei proeven duidelijk werd gemaakt hoe je energie kunt besparen. Daarna ben ik in gesprek gegaan met de leerlingen. Ze wisten er al veel van. Zo konden ze mij precies vertellen waarom het belangrijk is om zuinig om te gaan met energie. Ook gaven ze mij tips wat de gemeente kan doen. Soms was dat voor de hand liggend en soms weer heel futuristisch. Ik kon ze aan het eind van de les vertellen dat de gemeente al veel doet maar dat er natuurlijk altijd aandacht voor energiebesparing moet blijven. Na afloop kregen de leerlingen een spaarlamp mee. In de avond hadden we fractievergadering. We hebben de raadsvergadering van vorige week geëvalueerd en de commissievergaderingen van volgende week voorbereid. Tegen half elf zat een drukke dag er op.

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties

Debat over het handvest van de aarde

Maandag 19 november 2007

Vandaag zat ik in Bennekom in een forum over “Het handvest van de aarde”. Het forum is georganiseerd door de projectgroep “kerk en milieu” van de raad van kerken die, de naam zegt het al, belangstelling heeft voor het milieu. We begonnen met twee voordrachten, een van een lid van de projectgroep en een van CDA tweede kamer lid Liesbeth Spies. Na de pauze was het panel aan de beurt voor de forum discussie. Er stonden drie stellingen centraal:

  1. Het handvest van de aarde als politiek document “zit niet in de genen” van politici
  2. Het wijzigen van natuurbestemmingen op grond van maatschappelijk nut of als er geen andere mogelijkheid is, is in strijd met het Handvest
  3. De kracht van het Handvest is dat het principes omzet in concrete doelstellingen.

Ik mocht onder andere reageren op de derde stelling. Ik heb gezegd dat ik het wel eens ben met de stelling maar dat het voor het realiseren van een duurzame samenleving niet voldoende is. Het is een kleine stap en natuurlijk begint iedere mars met een eerste stap maar het is niet voldoende om je doel te bereiken. Het Handvest is voor GroenLinks/PE een gezamenlijk referentiekader waarin de zaken als de ontwikkeling van de aarde, het milieu, verbondenheid met elkaar en vrede samenkomen. Het vormt als het ware het sociale kapitaal. Bij verbondenheid gaat het om gedeelde verantwoordelijkheid tussen de mensen: arm of rijk, lokaal of internationaal, noord of zuid maar ook huidige generatie en toekomstige generaties. Bij ontwikkeling gaat het niet om meer “hebben” maar om meer “zijn”. Steeds meer productie is een ramp voor het milieu. Het put de energiebronnen uit en vervuilt de aarde. Maar hoe zorg je nu dat het groei denken van “meer, meer, meer” wordt gestopt? Dan heb je het over een verandering van mentaliteit en dat is lastig. Ik denk dat je mensen perspectief moet bieden. De droom van een duurzame aarde met een zodanige draagkracht dat consumeren en produceren in evenwicht is. Laat mensen naar deze droom verlangen, geef deze droom vervolgens vorm door met goede voorbeelden te komen. Dan kunnen mensen zich verbinden met de droom en vervolgens kan deze droom worden verankerd. Dan is de droom gewoon of werkelijkheid geworden en is de mentaliteitsverandering een gegeven.

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties

De “ééndimensionale manager”

Dinsdag 20 februari 2007

Deze avond was Arnold Heertje in Ede. Hij gaf in Buitenzorg een toelichting op zijn nieuwe boek “echte economie”. Heertje gaf aan dat niet alles te kwantificeren is maar dat besluiten wel vaak genomen worden op alleen kwantificeerbare grootheden. En dat is dus maar een deel van de werkelijkheid. Zo kun je natuur wel opofferen voor woningbouw maar hierdoor gaat een niet reproduceerbaar goed verloren en de prijs hiervoor kan wel eens heel erg hoog zijn. De natuur is niet alleen een productiefactor maar ook een consumptiegoed dat de welvaart nu, maar ook straks, verhoogt. Deze waarde is lastig te kwantificeren en wordt daarom niet meegenomen in de besluitvorming. Er kwamen ook wat specifieke Edese thema’s aan bod zoals de woningbouw in Kernhem en de heer Heertje bleek zelfs een correspondentie met wethouder van de Pol te onderhouden. Hoewel Arnold Heertje van PvdA huize is kreeg juist deze partij er lokaal, provinciaal en landelijk flink van langs. Zodanig dat ik mij afvroeg “wat zoekt die man nog bij de partij?”. Het thema van het boek sluit nauw aan bij het thema dat mij sinds enkele jaren erg bezighoud. En dan gaat het over de kwaliteit van het management en van bestuurders. Veelal zie ik hier één dimensie dominant. Vrij naar Marcusse zou je kunnen spreken van de “ééndimensionale manager”. Hierbij wordt gestuurd op één aspect van de werkelijkheid en meestal is dit de efficiency. Het moet zo doelmatig mogelijk. En vrijwel altijd is doelmatig dan synoniem met goedkoop. Maar als je meer aspecten relevant gaat vinden, bijvoorbeeld ecologie, dan neem je genoegen met minder efficiency omdat je ook andere doelen wil bereiken. Bij Groenlinks spreken we dan ook over EKOnomie. Ik heb daar eerder het artikel “als je vissen wil vangen moet je niet in een boom klimmen” over geschreven. Dit artikel gaat over het sturen op meerdere dimensies. Na afloop heb ik het boek gekocht. Deze week kan ik het mooi gaan lezen. In de middag kwam ik Piet Pieterse van de lokale omroep nog tegen. Piet kwam net van de studio waar hij het item over de discussie over de dierenwelzijnsnota had gemonteerd. Hij nodigde mij uit om naar het resultaat te kijken. Zodoende fietsten we weer terug naar de studio. Het resultaat mag er wezen. Het item wordt goed belicht en Marije en ik komen uitgebreid aan het woord. Vanaf vrijdag aanstaande kan het item de hele week in het programma Valeidoscoop op de lokale omroep worden bekeken.

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties
<< 56789101112[13] >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee