Dit jaar, op 30 juli, wordt de Britse zangeres en componiste Kate Bush 65 jaar. Een goede gelegenheid om de carrière van Kate eens te doorlopen. 

Kate was er al vroeg bij. In 1974, op haar zestiende, kreeg ze een platencontract maar voor haar eerste album was het nog even wachten. Dat album, ‘The Kick Inside’, kwam in 1978 uit. Maar Kate had niet stil gezeten want alle nummers van het album zijn door haar in de tussentijd zelf geschreven. Deze nummers vallen op door een experimentele afwijkende stijl en door Kate’s aparte iele zangstijl. Het eerste top40 succes voor Kate was ‘Wuthering heights’ ook uit 1978, een nummer van haar debuutalbum. Voor dit nummer liet Kate zich inspireren door het gelijknamige boek van Emily Brontë. Emily is net als Kate ook geboren op 30 juli maar dan in het jaar 1818. In haar eigen Groot Brittannië stond Kate er vier weken mee bovenaan de hitlijst. In Nederland werd de single een top10 hit. Kate ging ook optreden. In de periode 1978-1979 toerde ze door Europa met haar ‘The Tour Of Life’ show. En daarbij viel meteen Kate’s opvallende mime-achtige manier van dansen op.

Binnen het jaar na het verschijnen van haar debuutalbum ‘The Kick Inside’, kwam Kate alweer met een nieuw album. Ook dit album, ‘Lionheart’, wist zonder moeite de weg naar de fans te vinden. Op dit album staat ook de hitsingle ‘Hammer horror’. Na ‘Lionheart’ nam Kate steeds ruim de tijd om nieuwe albums uit te brengen. Wel bleef ze af en toe de top40 bezoeken. Zo stond ze in 1980 in de lijst met ‘Babooshka’ en ‘Army dreamers’, in 1985 met ‘Running up that hill’ en ‘Cloudbusting’ en in 1986 samen met Peter Gabriel met ‘Don’t give up’. Na het album ’The red shoes’ uit 1993 werd het stil rond Kate. Pas in 2005 kwam een nieuw album van haar uit. Dit album, ‘Aerial’, werd natuurlijk ook weer een succes. Daarna bleef het wéér stil, tot het jaar 2011. Maar dat was wel een zeer productief jaar voor Kate want toen bracht ze twee albums uit: ‘Directer’s cut’ en ‘50 words for snow’. Vanaf dan bleef het op muziekgebied stil rond Kate. Vorig jaar kwam haar nummer ‘Running up that hill’ uit 1985 nog wel onder de aandacht van een jonge generatie omdat het werd gebruikt in de Netflix-serie ‘Stranger things’.

Wie weet komt Kate dit jaar ineens weer met een nieuw album. En wat is jouw favoriete nummer van Kate?

Bij twee achtereenvolgende provinciale verkiezingen hebben twee verschillende partijen massaal onvrede weten te mobiliseren. Grote groepen in de samenleving voelen zich niet langer vertegenwoordigd en gerespecteerd door de op de Haagse tekentafel ontworpen ‘witte boorden democratie’. Die onvrede was allang merkbaar maar nu wordt het tastbaar omdat ook middengroepen en groepen binnen de Randstad nadrukkelijk de gevolgen ervaren van het beleid van de afgelopen jaren. Deze onrust maakt een samenleving kwetsbaar.

Verwaarlozing

De onrust vindt zijn oorzaak in de grote nadruk op economische groei en efficiëntie en jarenlange verwaarlozing van het kabinet in het contact met en het serieus nemen van de bevolking. Dit kabinet schuift problemen voor zich uit, sluit halfslachtige compromissen die het grote verhaal doen verwateren en heeft moeite met het nemen van verantwoordelijkheid voor de toekomst. Zo wordt verantwoordelijkheid steeds meer afgeschoven op het individu. Maar het individu heeft onvoldoende instrumenten om haar stem te verheffen anders dan de straat op te gaan en voelt zich daardoor machteloos. Politieke bestuurders zijn daarnaast ook nog onvoldoende in staat om uit te leggen hoe we de grote uitdagingen waar we voor staan kunnen aanpakken. Laat staan dat ze durven te zeggen dat we ons gedrag moeten veranderen en dat dit ongetwijfeld pijn gaat doen. Daarnaast komen de meeste bestuurders ook nog uit de traditionele school. Zij functioneren redelijk in een ingewikkelde wereld maar veel minder in de complexe en soms zelfs chaotisch wereld van nu. Daar hoort een andere bestuursstijl bij en andere manieren van het betrekken van de bevolking bij de democratie. Eens in de vier jaar een stem mogen uitbrengen is dan volstrekt onvoldoende.

Burgerbetrokkenheid

Zoals uit het rapport ‘Betrokken burgers’ van het Planbureau voor de leefomgeving (PBL) blijkt, denkt de overheid bij betrokkenheid van burgers nog vooral aan participatie, meedenken en meepraten op uitnodiging, terwijl aandacht voor het eigen initiatief van inwoners, voor de eigen ervaringen, wensen en mogelijkheden en voor hoe het beleid voor verschillende groepen uitwerkt, veel belangrijker is. Daarnaast worden inwoners teveel over één kam geschoren terwijl zij juist enorm verschillen in wat ze weten, willen, kunnen en in wat ze in staat zijn om te doen. Inwoners worden te weinig meegenomen in de vorming van beleid waardoor de verschillende perspectieven die bij burgers leven onvoldoende aan de orde komen. 

Burgerberaad

Democratie draait om betekenisvolle betrokkenheid. Dan past het om dit serieus te nemen in het vertrouwen dat inwoners verantwoordelijke keuzes kunnen maken. En dat begint al op lokaal, gemeentelijk, niveau. Betrek daarom veel meer de inwoners bij het reilen en zeilen van de gemeente waardoor de kennis en kunde die leeft in buurt en wijk collectieve kennis wordt. Leer van de verhalen uit de wijk. Naast kennis hebben mensen ook een verhaal. 

Een goed instrument om de taaie uitdagingen waar we voor staan gezamenlijk aan te pakken is een burgerberaad. Doe hier zo snel mogelijk ervaring mee op. Dat kan gewoon nog in deze raadsperiode en geef het burgerberaad vervolgens een prominente plaats in het partijprogramma voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. 

Wees geen gevangene van je eigen ervaring door te blijven doen wat je altijd al deed maar pak de uitdaging op. Begin gewoon door het handboek ‘Burgerberaad’ er bij te pakken. 

Als je deze zomer in het Brabantse Waalre bent en even wilt uitrusten dan kan dat op een bank bij de herdenkingsboom ‘100 jaar Waalre’. Die bank staat voor het multifunctionele gebouw ‘Huis van Waalre’. En de bank is niet zomaar een bank, het is een kleurrijke ronde bank, gemaakt van afvalplastic door de kinderen van alle basisscholen in Waalre. Zij hebben hiervoor ook zelf al het plastic verzameld. Samen met kunstenaar Kees van den Boogaart hebben zij dit plastic versnipperd, gesmolten en verwerkt tot de bank.

Sparkling Plastic

Kees is een van de initiatiefnemers van Stichting Sparkling Plastic, een broedplaats in ‘s-Hertogenbosch waar afvalplastic wordt gerecycled tot diverse gebruiksvoorwerpen. Aan deze bewerking zit een sociale, creatieve en educatieve kant. Het sociale aspect komt onder andere tot uitdrukking in de relatie met de plaatselijke sociale werkplaats, creativiteit is terug te vinden in de te maken voorwerpen. Geen eenmalige gadgets die weer snel uit de belangstelling raken en in het milieu verdwijnen, maar gebruiksvoorwerpen met een lang gebruiksleven. Voorbeelden naast de al genoemde bank zijn, tafels, kasten, speeltoestellen, prullenbakken en pergola’s. Het educatief aspect komt tot uitdrukking omdat nadrukkelijk de samenwerking met scholen wordt gezocht, waarbij in een workshop het hele proces van afvalplastic tot product de revue passeert en inzicht wordt gegeven in hoe recycling van plastic werkt. Zo worden scholieren al vroeg bewust om duurzaam om te gaan met hun directe leefomgeving. 

Zo’n workshop wordt ook met bedrijven gedaan. Dan gaat het meer om een bedrijfsuitje of teambuilding waarbij collega’s samen bijvoorbeeld een tafel maken die vervolgens op een prominente plek binnen het bedrijf wordt neergezet. 

Samen met de wijk

Ook in de Bossche wijk Hambaken zijn de bewoners aan de slag gegaan met plastic afval. In een jaar tijd werd daar door hen 200 kilo plastic afval verzameld. In de broedplaats van Sparkling Plastic is dit plastic stapsgewijs verwerkt tot kunstobjecten. Deze objecten zijn samen met de wijkbewoners tot stand gekomen. Er zijn bijeenkomsten geweest waarbij de bewoners konden aangeven wat ze mooi vinden en welke kleuren, vormen en onderwerpen ze bij de wijk vinden passen. Zo krijgt het kunstobject uiteindelijk de identiteit van de wijk, níet alleen omdat het uit afval uit de omgeving bestaat maar ook omdat bewoners betrokken zijn geweest tijdens het hele proces. Zo is het object een cadeau van buurtbewoners aan de buurt. 

Brug van afvalplastic

Met de gemeente ‘s-Hertogenbosch en partners als Avans Hogeschool, Spark Makers Zone en de provincie Noord Brabant wordt door Sparkling Plastic samengewerkt om een brug van afvalplastic te bouwen. Deze brug komt over een water in een park in ‘s-Hertogenbosch. Jaarlijks wordt in Noord-Brabant circa 280 kton kunststof afgedankt. Hiervan wordt slechts 13% gerecycled, de rest wordt verbrand. Door nieuwe hoogwaardige toepassingen te vinden voor gerecycled plastic willen de betrokken partijen dit percentage flink verhogen. Afvalplastic wordt dan een meer waardevolle grondstof, waardoor gestimuleerd wordt om meer afgedankte kunststoffen te recyclen. Overigens ook de brug zelf moet op termijn weer 100% gerecycled kunnen worden. 

En, ziet u al mogelijkheden voor uw gemeente?