Eric Leltz  RSS feed    

Geen elfstedentocht

Zaterdag 23 januari 2016

eric leltz

Er komt dit jaar weer geen elfstedentocht. En deze zal er ook nooit meer komen zolang we blijven streven naar economische groei vastgelegd in het Bruto Binnenlands Product (BBP). Zoals Robert Kennedy in 1968 al zei: "het BBP meet veel behalve wat er echt toe doet in het leven":

  • En zo kan het dat een milieuramp het BBP laat stijgen. Hoewel de ramp desastreus is voor de natuur, zorgt het wel voor economische activiteit zoals opvang in ziekenhuizen en schoonmaken van de omgeving. Hierdoor verdienen organisaties aan de ramp en stijgt dus het BBP.

  • Hetzelfde geldt voor groei gebaseerd op het gebruik van fossiele energie. Deze vorm van energie zorgt voor opwarming van de aarde waardoor bijvoorbeeld het poolijs smelt. Op de korte termijn is dit economisch gunstig omdat de vaarroutes korter worden en dus stijgt het BBP. Dat dit op de lange termijn betekent dat we de aarde uitputten en Nederland onder water dreigt te lopen, speelt geen enkele rol bij het berekenen van het BBP.

  • Ook de deeleconomie past niet goed bij de wijze waarop het BBP wordt berekend. Het delen van auto's, spullen en ruimte heeft gevolgen voor bedrijven die dit eerst verkochten. Het heeft een negatieve invloed op hun groei en dus op het BBP. Vrije keuze en gratis ruildiensten zijn niet in geld uit te drukken en tellen daarom niet mee in het BBP.

Het gaat in de kern over het verschil tussen welvaart en welzijn. Bij welvaart gaat het over meer of minder uitgedrukt in harde euros. Bij welzijn gaat het om beter of slechter en dat is veel minder hard te meten. Laat staan dat de gevolgen voor de lange termijn worden meegewogen.

Geplaatst in duurzaamheid | Er zijn geen reacties

"Be the change you wish to see"

Vrijdag 15 januari 2016

eric leltz

Bij organisatieverandering gelden een aantal kritieke succesfactoren. Een van deze factoren is de voorbeeldfunctie. Veranderen gaat nu eenmaal gemakkelijker als je anderen om je heen de verandering ook ziet doormaken. En dat geldt vooral bij gedragsverandering. Zeker van het management mag hier een voortrekkersrol worden verwacht. Of zoals Gandhi ooit zei "Be the change you wish to see".

Laatst kwam ik bij een organisatie waar recent het nieuwe werken is ingevoerd. In plaats van vaste werkplekken zijn er plekken gecreëerd voor het soort werk wat je op dat moment uitvoert. Natuurlijk gaat dat in het begin met vallen en opstaan. Het toe-eigenen van de sleutel van een locker die bestemd is voor gezamenlijk gebruik of iedere dag op dezelfde stilteplek zitten alsof het een privé kantoor betreft, kun je nog zien als kinderziektes. Met een briefje van het management op een tafel met de tekst "Deze tafel graag vrijhouden/vrijmaken voor het MT" vliegt dit management gierend uit de bocht. Met dit gedrag is het nog een lange weg om van de verandering ook een verbetering te maken.

Geplaatst in Communicatie | Er zijn 7 reacties

Vluchtelingen

Dinsdag 12 januari 2016

eric leltz

Volgens Marcel Boogers, hoogleraar innovatie en regionaal bestuur aan de Universiteit Twente moet de landelijke overheid maar beslissen waar nieuwe asielzoekerscentra's (AZC's) komen. Dit omdat het gemeenten nauwelijks lukt om extra opvangplaatsen te regelen, terwijl de instroom van vluchtelingen alleen maar zal toenemen.

Het klinkt logisch, als het op lokaal niveau niet lukt, dan moet het maar op boven lokaal niveau worden geregeld. Maar het gaat voorbij aan waar het eigenlijk om draait: de acceptatie van een AZC in de lokale gemeenschap. Vanuit Den Haag een AZC toewijzen maakt het werk voor de lokale bestuurders, met de burgemeesters voorop, ogenschijnlijk iets gemakkelijker. Zij kunnen er op wijzen dat ze ook maar een opdracht uitvoeren. Maar de weerstand onder de bevolking zal er niet minder om zijn. Inspraakavonden kunnen dan alleen nog maar over de invulling gaan en niet meer over de kwestie zelf. Dit voedt de frustratie dat inwoners niets meer te zeggen hebben omdat besluiten er "van bovenaf" gewoon worden doorgedrukt.

Het is altijd beter om besluiten zo dicht mogelijk bij de inwoners te nemen. Zelfs als het daar wat lastig ligt. Centraal is al besloten dat Nederland vluchtelingen opneemt. Het gaat dan nog over de verdeling over het land. Laat iedere regio deze verdeling op bestuurlijk niveau bespreken. Sluit hierbij aan bij de al bestaande regionale samenwerkingsverbanden zodat verder wordt gekeken dan alleen de eigen gemeente. Vervolgens kan op politiek niveau, lokaal en dus dicht bij de inwoners, over het hoe, wat en waar worden gesproken.

Dan moet het lokaal bestuur wel daadkrachtig zijn en mogelijkheden hebben om in te kunnen spelen op specifieke situaties. Daarnaast moet het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) niet blijven hangen in de efficiency kramp. Kijk niet alleen door de financiële bril maar weeg ook de beleving van de inwoners mee en accepteer kleinschalige opvang. Daar zijn het lokaal bestuur en de lokale samenleving erg mee geholpen.

En is dit gemakkelijk? Nee, natuurlijk niet! Daar ligt een uitdaging voor het lokaal bestuur.

Geplaatst in samenleving | Er zijn geen reacties
 

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee