Eric Leltz  RSS feed    

Ome Cor

Maandag 09 december 2013

eric leltz

Ome Cor die zich uit ijdelheid viever voor doet dan hij eigenlijk is, loopt binnenkort het risico zichzelf en zijn familie enorm te kort te doen. Wat is er aan de hand?

De komende jaren verandert er veel in de ondersteuning en zorg. De regie gaat van de centrale overheid naar de (decentrale) gemeente. Om in aanmerking te komen voor ondersteuning moeten inwoners "keukentafelgesprekken" voeren met een gemeenteambtenaar. Het wel of niet verlenen van ondersteuning is daarmee in handen van de gemeente. Dit brengt niet alleen willekeur met zich mee omdat de gemeenten hier verschillend mee omgaan, ook de ene ambtenaar kan een andere invulling geven dan de andere ambtenaar. De inwoner wordt hiermee sterk afhankelijk, om niet te zeggen speelbal, van diezelfde gemeente.

Aan de keukentafel bepaalt de ambtenaar dus welke ondersteuning wordt gegeven. Het is dan niet ondenkbaar dat deze ambtenaar met de krimpende gemeentebudgetten in het achterhoofd zich net iets minder inleeft in de lichamelijke noden van de inwoner dan in de financiële nood van de gemeente, en dus net iets te ver gaat in wat de inwoner nog zelf kan. In dat perspectief is de ietwat overmoedige gesprekspartner een dankbaar object. Onder het mom van "maatwerk" wordt een hulpvrager dan in feite afgescheept.

De woorden "keukentafelgesprek" en "maatwerk" klinken ook mooier dan het is. Ze geven een akelige dimensie aan de decentrale zorg. En daarom mag ome Cor zich oprecht zorgen maken of hij wel de zorg krijgt die hij echt nodig heeft of dat hij zich moet behelpen met wat de ambtenaar vindt dat hij nodig heeft.

Geplaatst in WMO | Er zijn geen reacties

Commotie en emotie

Vrijdag 24 december 2010

eric leltz

De kop “alleen SGP tegen structurele verbetering toegankelijkheid” in Edestad van 23 december wekt de indruk dat naastenliefde bij de SGP niet meer aan de orde is sinds ze in het college zitten. Maar ik wil dit beeld toch wat nuanceren. Natuurlijk is de SGP niet tegen een verbetering van de toegankelijkheid van gebouwen en de openbare ruimte voor minder validen. Want daar ging het over in de laatste raadsvergadering van het jaar. Er was een motie ingediend over dit onderwerp gesteund door alle fracties maar dus niet door de SGP.

De SGP vindt namelijk dat de toegankelijkheid al geregeld is. En daar hebben ze een punt. De motie zou eigenlijk overbodig moeten zijn. Ik wil het niet afdoen als een ‘flauwekul motie’ want dan hadden we er niet aan meegedaan, maar het is wel een motie die vraagt wat eigenlijk allang geregeld is. Maar helaas alleen op papier. Er zijn afspraken op ambtelijk niveau, het zogeheten inclusief beleid, er zijn wettelijke regels en ook de architecten kennen regels voor toegankelijkheid van gebouwen en de openbare ruimte. Hier moet echter meer de nadruk op worden gelegd zodat toegankelijkheid impliciet wordt meegewogen bij nieuwe ontwerpen van gebouwen en de openbare ruimte. Of dat met zo’n motie nu ineens wel gaat lukken is zeer twijfelachtig. De motie alleen zal zeker niet de cultuur veranderen waarin de ontwerpen tot stand komen maar het is wel een signaal. Een signaal dat de raad afgeeft aan B&W om nu meer te letten op de naleving van de regels en deze desnoods nog eens tegen het licht te houden. Dit laatste om de blokkades die er voor zorgen dat de afspraken niet worden nagekomen te achterhalen en eventueel weg te nemen.

Ik spreek overigens bewust over meewegen van toegankelijkheid en niet over toepassen want het kan niet zo zijn dat minder validen altijd langs dezelfde weg ergens kunnen komen als validen. En ik weet dat dit gevoelig ligt. Als je namelijk voor iedereen gelijke toegankelijkheid nastreeft, beperk je jezelf heel erg in ontwerpen en moeten bijvoorbeeld alle trappen weg of naast de trappen rolstoelbanen komen. Maar bij een beetje helling is dit wel lastig. Dat gaat mij veel te ver en kost de samenleving ook heel veel geld. Met dat geld kan ook wat anders worden gedaan. En begrijp me goed, Cultura bijvoorbeeld moet voor iedereen toegankelijk zijn dus ook voor minder validen. Dat mag geen discussie zijn. Maar is het dan echt nodig dat zij ook vanaf het balkon naar de voorstelling kunnen kijken? Vanuit de zaal, en dan niet op een achteraf plaats, is toch ook goed. Zo zijn er in het verleden wel degelijk bewuste keuzes gemaakt. En vaak ook in overleg met belanghebbenden maar niet altijd in overeenstemming met diezelfde belanghebbenden. Alleen moeten de keuzes wel worden gecommuniceerd. Zo is het bijvoorbeeld ook voor de ingang van het gemeentehuis gegaan. De trappen zijn niet toegankelijk voor mensen in een rolstoel maar zij kunnen via de paden wel bij de ingang komen.

Dat toegankelijkheid nog wel alle aandacht mag hebben blijkt wel uit de toegang tot het WMO loket. Daar kun je niet simpel in de rolstoel komen. Daar moet dus bewust aandacht aan worden gegeven. En omdat de motie daar een steentje aan kan bijdragen, heeft de fractie van GroenLinks/PE hier wel mee ingestemd.

   

Geplaatst in WMO | Er zijn 2 reacties

Zorg over de thuiszorg

Donderdag 29 januari 2009

thuiszorg          

In de raadsvergadering heeft mijn fractie aandacht gevraagd voor de thuiszorg. Ik schreef hier al eerder op 16 januari over. Sinds 1 januari heeft de gemeente hierover nieuwe afspraken gemaakt met voor een deel nieuwe aanbieders. En hier gaat nog het een en ander mis. Nu, na een maand, zitten nog steeds mensen te wachten op hulp. Op 21 januari waren dit er maar liefst 140! En de gemeente heeft geen enkel zicht of deze mensen zichzelf kunnen helpen en zo ja, hoe zij dit dan doen. Geen mooi sociaal visitekaartje voor een gemeente die toch de eerste verantwoordelijke is voor de (thuis)zorg van haar burgers. We hebben de wethouder gevraagd om op korte termijn en voor ons is dat letterlijk morgen of overmorgen, maatregelen te nemen. En als dit onorthodoxe maatregelen moeten zijn, dan moet dat maar. De wethouder ging nauwelijks in op de vraag. Wel gaf hij aan dat hij in onderhandeling is en dat er hard aan wordt gewerkt. Maar dit is de discussie niet. Ik geloof best dat er hard wordt gewerkt. Ik verwacht ook niet anders. Alleen hard werken is niet genoeg gebleken want het werk had al op 1 januari klaar moeten zijn. Het is triest om te moeten constateren dat er nog steeds mensen zonder thuishulp zitten. Misschien moet er ook niet harder worden gewerkt maar slimmer waarbij ook wordt gedacht aan de groep mensen die nu tussen wal en schip is beland.

We hebben de vragen gesteld in het vragenuurtje. Dit is eigenlijk geen spontaan gebeuren want de wethouder heeft de vragen dan al in de ochtend ontvangen. Hij was dus niet onvoorbereid. Als je dan met zo'n antwoord komt, wek je de indruk dat de zorg om de zorg niet echt aan je besteed is. 

Geplaatst in WMO | Er zijn geen reacties

Hulp bij het huishouden nog niet voor elkaar

Vrijdag 16 januari 2009

thuiszorg

Vorige week heeft mijn fractie aan de wethouder gevraagd naar het aantal edenaren die nog niet zijn ondergebracht bij een nieuwe zorgaanbieder. Dit in het kader van de afspraken over hulp in de huishouding voor 2009 waarbij de gemeente als verantwoordelijke, contracten is aangegaan met een aantal nieuwe zorgverleners. Op 23 december 2008 waren nog ongeveer 60 mensen niet ondergebracht bij een nieuwe (zorg)verlener van huishoudelijke hulp. Dat is veel en bovendien is het voor deze mensen onduidelijk waar ze na 1 januari op kunnen rekenen. De beantwoording van de vragen duurde zo lang dat ik begin deze week er nog maar een keer om gevraagd hebt en nu met de toevoeging dat mijn geduld op is. Dit soort informatie moet gewoon op 1 januari of zeker op de eerste werkdag van het jaar beschikbaar zijn. Woensdag kregen we dan uiteindelijk een memo hierover. Het was een kille en technische uiteenzetting waarbij je haast zou vergeten dat er ook gezichten achter de cijfertjes zitten. Alleen de opmerking dat “iedere niet geplaatste cliënt er één teveel is” gaf nog enige warmte aan. Al klinkt voor mij het woord “client” altijd wat afstandelijk.  

Voor de stand van zaken citeer ik uit het memo.

 

De resultaten van de overzetactie tot op heden zijn dat:

  • iets meer dan 200 cliënten zijn ondergebracht bij een andere zorgaanbieder;
  • 39 cliënten nog niet zijn ondergebracht bij een aanbieder;
  • 54 cliënten tijdelijk zijn ondergebracht bij hun oude aanbieder (Vilente en 1x DNZT);
  • 7 cliënten om diverse redenen naar een Persoons Gebonden Budget zijn overgestapt

Dus zijn er toch nog 39 mensen die geen hulp meer ontvangen. Jammer dat het memo geen antwoord geeft op de vragen: 

  1. Vanaf wanneer kunnen deze mensen wel zorg verwachten?
  2. Wat wordt in de tussentijd gedaan om het leed te verzachten?

Geen woord hierover in het memo. Moeten we hier dus ook maar weer achteraan.

  

Geplaatst in WMO | Er zijn geen reacties
<< [1]23 >>

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee