Earth and Fire
In de jaren zeventig kon je in de Nederlandse muziekwereld niet om Earth and Fire heen. Maar ook in het buitenland was de groep behoorlijk succesvol.
Earth and Fire kwam uit de omgeving van Den Haag. De voornaamste bandleden waren de tweelingbroers Gerard en Chris Koerts. Zij componeerden de muziek en speelden respectievelijk keyboard en gitaar. Daarnaast was natuurlijk een opvallende rol weggelegd voor zangeres Jerney Kaagman.
De eerste hit van de groep is ‘Seasons’. In tegenstelling tot al hun volgende nummers schreef de groep dit nummer niet zelf. De componist is George Kooymans, gitarist en componist van de eveneens Haagse band Golden Earring. Begin 1970 bereikte ‘Seasons’ een tweede plaats in de top40. Dat was een goede binnenkomer én een fraai visitekaartje voor wat nog zou komen. Tussen 17 januari 1970 en 11 juni 1983 had de groep 18 top40 hits waarvan twee ook op nr1 kwamen. In 1972 stond ‘Memories’ twee weken op nr1. In 1979 stond ‘Weekend’ drie weken op nr1. Dit nummer was wel meteen de laatste top10 hit voor de groep. Hierna stonden de groep nog vijf keer in de top40. Hun laatste top40 hit was ‘The two of us’ uit 1983.
Het bleef voor de groep niet alleen bij singles. Hun album ‘Song of the Marching Children’ uit 1971 was een van de eerste conceptalbums waarbij één thema centraal stond. Dit album was gestoken in een fraaie geïllustreerde hoes. Ook werd op dit album, zeer uitzonderlijk voor de Nederlandse popmuziek destijds, gebruik gemaakt van een mellotron. Dit is een elektrisch toetsinstrument waarbij het geluid geproduceerd wordt door middel van op magneetbanden vastgelegde geluidsfragmenten.
De broers Koerts zijn inmiddels overleden. Gerard is in 2019 overleden. Hij werd 71 jaar. Zijn broer Chris is in 2022 overleden en werd 74 jaar. Jerney Kaagman leeft nog en is 77 jaar.
Send one your love
In het najaar van 1979 bracht Stevie Wonder de single ‘Send one your love’ uit. Dit nummer is afkomstig van het dubbelalbum ‘Journey Through The Secret Life of Plants’. Dit album vormt de soundtrack bij de natuurdocumentaire ‘The Secret Life of Plants’ uit 1979 van regisseur Walon Green. En deze documentaire is weer gebaseerd op het gelijknamige boek uit 1973 van Peter Tompkins en Christopher Bird. De documentaire laat met behulp van time-lapse-fotografie versneld de groei en ontwikkeling van planten zien. De blinde Stevie Wonder schreef de muziek aan de hand van gedetailleerde beschrijvingen van wat te zien is op het projectiescherm. Het boek en de documentaire gaan over de plantenwereld en de relatie van de mensheid tot de natuur. Die relatie gaat veel dieper dan algemeen wordt verondersteld. In het boek wordt het idee uitgewerkt dat planten bewustzijn hebben, pijn kunnen voelen, op mensen reageren en dat ze een reeks emoties ervaren. Een visie die bij de gevestigde wetenschap omstreden is.
Voor Stevie Wonder maakte dat allemaal niet uit. Een dubbelalbum lang zingt hij over hoe mooi en krachtig de natuur is en dat dit iets is om te koesteren en het zeker niet als vanzelfsprekend mag worden gezien. Hij moedigt je aan om je met al je zintuigen over te geven aan de natuur. Ook uit hij kritiek over de exploitatie van de aarde: “Het leven begint als een klein zaadje en mensen eigenen zich vaak, zonder toestemming, de vruchten van dat leven toe”.
Stevie’s ‘Journey Through The Secret Life of Plants’ is een fraaie ode aan de natuur en een mooie muzikale manier om te laten zien dat de mens niet boven de natuur staat maar hier onderdeel van is.
The Beatles in Holland
Begin juni was het 60 jaar geleden dat the Beatles in het land waren voor drie optredens. Een in de studio voor televisie én twee in de veilinghal van Blokker. En the Beatles dat zijn natuurlijk John, Paul, George en Ringo, alleen Ringo was er niet bij, Hij lag in het ziekenhuis met ontstoken amandelen. Zijn vervanger was Jimmie Nicol.
Vrijdag 5 juni 1964
Op vrijdagmiddag 5 juni 1964 iets over 13 uur kwam de groep aan op Schiphol. Ze werden ontvangen met bloemen van grondstewardessen, door vier meisjes in Volendams kostuum én door een krijsende menigte. The Beatles werden meteen na aankomst naar een veel te kleine persruimte gedirigeerd waar de journalisten een paar vragen konden stellen. Die vragen werden gesteld in steenkoolengels en er was niet echt sprake van een diepte-interview met vragen als “Your records have been selling well for so long. How long do you think you can keep that up?”. Waarop John rustig antwoordt “We get asked that every day everywhere we go. We haven’t got a clue”. En op de vraag “Wat gaan jullie doen als de populariteit is afgenomen?”, is het antwoord “zwemmen”. Na het interview ging het in twee gehuurde Chevrolets richting het Doelen hotel in Amsterdam. Dat hotel was overigens de vierde keus na het Hilton hotel, het Apollo hotel en het Amstelhotel. Die hotels hadden geen zin in the Beatles omdat ze bang waren voor te veel toestanden, lees het kort en klein slaan van hotelkamers. Beatlemania was nog echt een nieuw fenomeen.
Veel tijd hadden the Beatles niet in het hotel want ze moesten ‘s-middags in gebouw Treslong in Hillegom zijn voor de repetities van een televisieopname en aansluitend in de vroege avond voor de opname. Het was geen live uitzending. De productie werd op maandag 8 juni 1964 door de VARA uitgezonden.
De groep ontving voor hun tv-optreden bestaande uit een interview en het playbacken van zes liedjes, 4500 gulden. Het publiek in de studio bestond voornamelijk uit VARA-personeel, hun kinderen of artiesten uit de VARA stal zoals Wim Kan, Corry Vonk en Rudi Carell.
Het interview had een aparte vorm. Presentator Herman Stok zat met het publiek in de ruimte waar ook het optreden plaats zou vinden. The Beatles zelf zaten met Berend Boudewijn in een aangrenzende ruimte. Aanwezigen konden aan Herman de vragen stellen en Boudewijn vertaalde dit dan voor John, Paul, George of Jimmie. De latere presentatrice Marga van Praag vroeg bijvoorbeeld wie hun sokken stopt onderweg. Dat werd door Berend Boudewijn vertaald als “Who mends your stockings when you’re on yourney”. George begreep de vraag eerst niet: ‘stockings?”, maar Paul begreep het wel “oh socks’. Toen kon George alsnog antwoorden: “We don’t, we just have ‘em washed’. Berend Boudewijn probeerde het nog even “No holes?” Waarop George antwoordde: “No nylon”. En of de Beatles aan sport doen vroeg een ander. George en Paul proberen nog serieus een antwoord te geven met “swimming, fishing and cycling” maar Jimmie doet niet aan sport want “Sports make me ill”. John sloot zich hierbij lachend aan en schudde daarna Jimmie uitbundig de hand. Het was tijd voor het optreden. Dat bestond uit het playbacken van de nummers ‘She loves you’, ‘All my loving’, Twist and shout’, ‘Roll over Beethoven’, ‘Long tall Sally’ én ‘Can’t buy me love’. Bij het laatste nummer zaten de meeste bezoekers allang niet meer op hun stoelen maar dansten tussen Paul, George en John, die helemaal waren vergeten dat ze moesten playbacken. Jimmie zag het allemaal aan, veilig op een verhoging achter zijn drumstel.
Na het optreden ging het weer terug naar het Doelen hotel in Amsterdam. Daar volgde nog een balkonscene met gillende jongeren op straat, en zat de eerste dag van het bezoek van the Beatles aan Nederland er op.
Zaterdag 6 juni 1964
The Beatles konden uitslapen want die zaterdag begon pas om 12 uur met een rondvaart. Een boot van rederij Bergmann haalde the Beatles op bij hun hotel. Die boot was de Jan van Galen, dat was de enige beschikbare rondvaartboot met open dak én open achterdek. Omdat de rondvaart inclusief route was aangekondigd in de pers, stond het publiek rijen dik langs de kant en op bruggen. Op de boot zaten naast the Beatles ook journalisten, fotografen en ieder die vond dat ie een rol speelde in de net ontdekte jongerencultuur. Vanaf de kant doken jongeren het water in en probeerden zo aan boord te komen. Tevergeefs natuurlijk. Onderweg ook spandoeken zoals een met de tekst ‘Ringo quick recover’. En er werd rechtstreeks verslag gedaan van de rondvaart in het VARA radioprogramma ‘Z.O.’.
Rond 14 uur was de groep weer terug bij het hotel. Maar ze hadden haast want het eerste concert in Blokker stond om 16 uur gepland. Dus ging het in de twee Amerikaanse auto’s snel richting Blokker.
De twee optredens werden omlijst met een voorprogramma van Nederlandse artiesten. Het woord ‘misprogrammering’ kenden we toen nog niet dus stonden bijvoorbeeld de Fancy Five, het Kwintet Dominique, Karin Kent, Ciska Peters én Herman van Keeken keurig in het voorprogramma. In de middag was het heel jonge publiek nog geduldig maar ‘s-avonds was dat minder en werd de muziek uit het voorprogramma overstemd door boe-geroep. Het publiek was bij het optreden van The Beatles uitzinnig en gilde, krijste en stond op van de geïmproviseerde tribune van groente- én sinaasappelkistjes. Heel vaag boven het geluid uit hoorde je iemand “Wilt u allemaal weer gaan zitten alstublieft” roepen. Als iemand het al hoorde, daar werd natuurlijk niet naar geluisterd.
Zowel in de middag als in de avond werd dezelfde setlist van acht nummers gebruikt:
- I saw her standing there
- All my loving
- I want to hold your hand
- She loves you
- Twist and shout
- Long tall Sally
- Roll over Beethoven
- Can't buy me love
The Beatles kregen 40.000 gulden voor hun twee optredens. Na 25 minuten was het avondoptreden alweer voorbij en reed de groep weer naar het hotel in Amsterdam.
Zondag 7 juni 1964
De dag van vertrek was aangebroken en kon de rust weer terugkeren in het land. De groep vertrok om 10.15 uur vanuit het hotel naar Schiphol. Daar ging het richting Londen Heathrow. Dat was slechts een tussenstop want de groep werd op 9 juni 1964 alweer op een Hongkongs podium verwacht. Daarna ging het naar Australië waar de inmiddels herstelde Ringo zich bij de groep voegde en Jimmie Nicol weer terugkeerde in de anonimiteit. Hij heeft daarna The Beatles nooit meer ontmoet.
The Beatles waren begin juni 1964 slechts 46 en een half uur in het land, maar voor menig jongere begon daarmee de jongerencultuur van de jaren 60. Wat herinner jij je nog van Beatlemania?
David Cassidy
Op 12 april 1950 is David Bruce Cassidy geboren. David was enig kind van Jack Cassidy en Evelyn Ward. Zowel Jack als Evelyn waren acteurs dus de appel viel voor kleine David niet ver van de boom. David’s ouders hadden niet veel tijd voor hem daarom groeide hij op bij zijn opa en oma, de ouders van zijn moeder, in New Jersey.
David’s acteercarrière begon in 1969 toen hij een contract kreeg bij de Universal Studios. Dat resulteerde in kleine rollen in een aantal series, waaronder de ook bij ons uitgezonden tv-serie ‘Bonanza’. In 1970 kreeg David’s carrière een boost toen hij de rol van Keith Partridge kreeg in ‘The Partridge Family’, een tv-serie over een popgroep van een moeder en haar vijf kinderen. Intussen waren zijn ouders gescheiden en was zijn vader hertrouwd. Uitgerekend met Shirley Jones, die in de ‘The Partridge Family’ David’s moeder speelde.
‘The Partridge Family’ werd razend populair en maakte van David een tieneridool. In de serie zat natuurlijk veel muziek. Deze muziek werd ook uitgebracht en resulteerde in zeven Amerikaanse top40 hits waaronder de nr1 hit ‘I think I love you’. Er kwam ook vraag naar optredens. Maar dat lag moeilijk want the Partridge Family bestond uit acteurs en niet uit muzikanten. Uitzondering hierop was David. Hij kon gitaarspelen en zingen. Dus al snel werden er, als verlengstuk van het succes van de groep, solosingles van David uitgebracht. David kreeg het zo druk met zijn muzikale carrière dat hij in 1974 stopte met acteren in ‘The Partridge Family’, om zich helemaal op de muziek te kunnen storten. En niet zonder succes. Dit kwam ook omdat David wel kon voldoen aan de vraag naar optredens. Zijn concerten waren dan ook steevast in no-time uitverkocht. Zijn populariteit nam massa-hysterische vormen aan. In Groot Brittannië werd, in navolging van Beatlemania, zelfs gesproken over Cassidymania. Dat moest een keer mis gaan en dat deed het dan ook. Tijdens het gedrang bij een concert op 26 mei 1974 in het White City Stadium in Londen werd een 14-jarig meisje onder de voet gelopen. Ze overleed een paar dagen later aan haar verwondingen. Ook raakten 800 fans gewond. Deze gebeurtenis greep David zo aan dat hij besloot geen concerten meer te geven. In plaats daarvan richtte hij zich op het maken van studioalbums waarmee hij, met ups and downs tot 1985 succes bleef houden.
Privé ging het David minder voor de wind. Hij trouwde en scheidde drie keer, kreeg financiële problemen, werd zelfs failliet verklaard en kampte bovendien met een alcoholverslaving. In februari 2017 maakte hij bekend dat hij, net als zijn grootvader en moeder, aan dementie leed. Nadat zijn nier- en leverfunctie waren uitgevallen werd hij opgenomen in een ziekenhuis. Hier overleed David op 21 november 2017.
David had een dochter geboren uit een buitenechtelijke relatie. Deze Katie is door haar moeder en stiefvader opgevoed. David heeft zich, tot zijn latere spijt, nauwelijks bekommerd om haar opvoeding. Ook Katie werd actrice en zangeres en zat bij David aan zijn sterfbed. David sprak toen zijn laatste woorden tot haar: ‘So much wasted time’.
Archief
- oktober 2024
- september 2024
- augustus 2024
- juli 2024
- juni 2023
- mei 2023
- april 2023
- november 2022
- oktober 2022
- september 2022
- augustus 2022
- april 2022
- maart 2022
- februari 2022
- januari 2022
- december 2021
- oktober 2021
- september 2021
- augustus 2021
- juni 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
- juli 2010
- juni 2010
- mei 2010
- april 2010
- maart 2010
- februari 2010
- januari 2010
- december 2009
- november 2009
- oktober 2009
- september 2009
- augustus 2009
- juli 2009
- juni 2009
- mei 2009
- april 2009
- maart 2009
- februari 2009
- januari 2009
- december 2008
- november 2008
- oktober 2008
- september 2008
- augustus 2008
- juli 2008
- juni 2008
- mei 2008
- april 2008
- maart 2008
- februari 2008
- januari 2008
- december 2007
- november 2007
- oktober 2007
- september 2007
- augustus 2007
- juli 2007
- juni 2007
- mei 2007
- april 2007
- maart 2007
- februari 2007
- januari 2007
- december 2006
- november 2006
- oktober 2006
- september 2006
- augustus 2006
- juli 2006
- juni 2006
- mei 2006
- april 2006
- maart 2006
- februari 2006
- januari 2006
- december 2005
- november 2005
Rubrieken
- aanbesteding
- agendacommissie
- algemene zaken en middelen
- begroting
- bestuursakkoord
- bezuinigen
- Big data
- blog
- Boek: Organisaties in Transitie
- Bonussen
- Burgerparticipatie
- Cinemec
- Circus
- citymarketing
- Communicatie
- cultuur
- dagboek
- de zanding
- Den Bosch
- dierenwelzijn
- duurzaamheid
- Economie
- Economy for the common good
- ede oost
- europa
- Fairtrade
- fietsvervoer
- food valley
- fractie
- framing
- Gemeente.nu
- gemeenteraad
- GroenLinks
- groenlinks/progressief ede
- harskamp
- het nieuwe landgoed
- integratie
- integriteit
- Internet of Things
- jongerenraad
- kernhem
- kredietcrisis
- Leiderschap
- masterscreen
- milieu
- natura2000
- onderwijs
- Otterlo
- Out of the box
- Permar
- Presidium
- Privacy
- raadsledennieuws
- raadsvergadering
- raadsvragen
- Raadszaal
- reclamebelasting
- ruimtelijke ontwikkeling
- samen voor Ede
- samenleving
- Schoolbank
- Senspiratie
- spoorzone
- Stadslandbouw
- Starterslening
- stedenband
- Transitie
- UMTS
- veldhuizen
- vergrijzing
- verkiezingen
- Vertrouwelijkheid
- volksvertegenwoordiger
- VVV
- Walas
- Wielrennen
- WMO
- wonen in recreatiegebieden
- Woningmarkt
- Zorg