In de ALV is gisteren de kandidatenlijst definitief vastgesteld. Ik heb daar het volgende onder de aandacht gebracht:

• Handhaaf de lijst zoals de kandidatencommissie deze heeft opgesteld. De kandidatencommissie heeft veel tijd gestoken in de samenstelling van de lijst, zij heeft uitvoerig met de kandidaten gesproken en zij is op grond van criteria weloverwogen tot deze volgorde gekomen. De leden hebben eerder in een ALV de kandidatencommissie ook gevraagd om dit te doen. Stel je voor dat bijvoorbeeld de nummer 7 ineens lijsttrekker wordt. Dat is niet goed voor de onderlinge verhoudingen en het bestuur wordt dan ook opgezadeld met "een ongemakkelijke waarheid".
• De rol van "volksvertegenwoordiger" van een raadslid kreeg alle aandacht bij de samenstelling van de lijst. Letterlijk staat bij een van de kandidaten "dat is wat een raadslid moet zijn: volksvertegenwoordiger". Maar dit is een zeer beperkte kijk op het raadslidmaatschap. Een raadslid is ook "kaderstellend" en "controlerend". Niet ieder raadslid hoeft deze rollen op zich te nemen maar zorg er wel voor dat deze rollen binnen de fractie vertegenwoordigd zijn.
• Ervaring is een belangrijk criterium gebleken. Maar wel specifieke Bossche ervaring. Ervaring op andere gebieden zoals bijvoorbeeld leiding geven aan de fractie, het opbouwen van een nieuwe fractie of strategisch opereren in een raad speelde een geringe rol. Mijn 8 jaar fractievoorzitterschap, meer dan alle andere kandidaten bij elkaar, legt weinig gewicht in de schaal. Dit terwijl er toch veel ervaring uit de raad  weggaat. Kijk een volgende keer ook naar andere ervaring. Ik heb bijvoorbeeld meegewerkt om Ede fairtrade gemeente te maken. Iets waar Den Bosch nog mee worstelt. Ook dat is een waardevolle ervaring. Let op dat we niet teveel naar binnen gericht zijn.
• De aanbeveling van de "commissie van wijzen" was: Vernieuwing. Daar is niet geheel aan voldaan. Met enige goede wil kun je 'vernieuwing' vertalen in 'verjonging'. Dan mogen we trots zijn op 2 jonge mensen op de eerste twee plaatsen. Maar het is ook kwetsbaar voor de komende raadsperiode. Het zijn nog studenten en ze staan aan het begin van hun carrière. Als ze afstuderen en gaan werken is het niet vanzelfsprekend dat dit werk in en om Den Bosch te vinden is. En als raadslid moet je wel woonachtig zijn in Den Bosch. Klinkt dit vergezocht? Lijsttrekker Ufuk Kâhya is de afgelopen raadsperiode een half jaar in Amerika geweest. Dat mag hij doen en het zal zeer leerzaam zijn geweest maar het zegt ook iets over de keuzes die worden gemaakt.

Natuurlijk wens ik ons een geweldige campagne, een geweldig resultaat en veel zetels toe. Ook wens ik de fractie heel veel succes en ik zal hen de komende tijd als nummer 7 met gepaste afstand volgen.

De kandidatencommissie van GroenLinks in 's-Hertogenbosch heeft mij op een 7de plaats gezet op de kandidatenlijst. Om in de gemeenteraad te komen is dit onvoldoende. Daarom heb ik uw stem nodig!

Wat heb ik te bieden?

De kandidatencommissie schrijft over mij (zie bovenstaande afdruk):

• Dat ik door de wol geverfd ben in de lokale politiek
• Dat mijn ervaring van toegevoegde waarde is in de Bossche afdeling
• Dat ik scherp en gedreven ben
• Dat mijn rol op korte termijn waardevol kan zijn in de coaching van de anderen op inhoud, proces en strategie

De kandidatencommissie schrijft ook dat ik Den Bosch nog niet zo goed ken en Den Bosch mij niet kent. Zij is natuurlijk vrij om dit te vinden ook als ik al 3 jaar Den Bosch in het algemeen en de Bossche politiek in het bijzonder intensief volg. Als relatieve buitenstaander geeft het mij wel de ruimte om fris en onbevooroordeeld van buiten naar binnen naar GroenLinks te kijken. De kandidatencommissie heeft "Bossche jaren" heel zwaar laat wegen ten opzichte van raadsjaren. Immers, in mijn eentje heb ik met 8 jaar in de raad meer ervaring dan alle kandidaten voor mij bij elkaar! Leggen de eerder door de kandidatencommissie zelf genoemde kwalificaties over mij dan zo weinig gewicht in de schaal?

Ik ben Verbindend

• Intern als "teambuilder" of zoals de kandidatencommissie het schrijft "vanuit Eric's ervaring kan hij mee helpen bouwen aan een samenhangende groep individuen"
• Extern: naar andere partijen om iets voor elkaar te krijgen omdat het in een democratie gaat om het verwerven van meerderheden

Ik heb Ervaring

• 8 jaar fractievoorzitter voor GroenLinks en 2 keer lijsttrekker in Ede
• Ede heeft net als Den Bosch 39 zetels en heeft een stadse kern met daaromheen dorpen met landbouwgebieden. Met de komst van Nuland en Vinkel, een niet onbelangrijke ervaring

Ik kan Communiceren

We komen van ver! Als ik op straat mensen spreek kenmerken ze GroenLinks als

• "ruziemakers" en
• "niet groen meer".

Dat eerste is helaas waar gebleken. We hebben onderweg voor veel tumult gezorgd. Het heeft ons een wethouder gekost en vervolgens een plaats in het college. Ook bestuurlijk heeft dit diepe wonden achtergelaten. Een "commissie van wijzen" oordeelde zelfs dat er schoon schip moet worden gemaakt met nieuwe namen en nieuwe spelers. In het bestuur zie je dit terug, op de kandidatenlijst niet helemaal.

Met het tweede, GroenLinks is niet groen meer, ligt het genuanceerder. Er is op dit gebied eigenlijk veel bereikt zoals:

• Initiatiefvoorstel tegen bijensterfte
• Initiatief om te komen tot beweegtuinen
• Onkruidbestrijding zonder gif

De fractie heeft ondanks alles veel goed werk verricht. Maar kennelijk zijn ze onvoldoende in staat geweest om successen goed voor het voetlicht te brengen. Daar kan ik vanuit mijn professionele achtergrond bij de Faculteit Communicatie en Journalistiek aan de Hogeschool Utrecht een forse bijdrage aan leveren.

De kandidatencommissie ziet voor mij een rol als coach voor de fractie om van individuen een team te maken. Ik neem dit graag op me en ik kan dit ook. Ik heb dit bewezen in Ede. Maar wel als raadslid. Dat wil ik in Den Bosch ook doen. Volop in het licht met de volle verantwoordelijkheid. Dan komen de wens van de kandidatencommissie en mijn ambitie samen.

Zie op dit blog bij "wie ben ik?" mijn visie "morgen mooier maken" op politiek en de samenleving. Dit staat binnenkort ook op de site van GroenLinks Den Bosch. Daar staat ook een korte videoboodschap.

Afgelopen week maakten minister Schippers (Volksgezondheid) en staatssecretaris Dijksma (Economische Zaken) bekend dat de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) vaker onaangekondigde controles gaat uitvoeren om vleesfraude te voorkomen. Bedrijven waar onvolkomenheden worden geconstateerd kunnen rekenen op ''stevige sancties'' zoals boetes of zelfs sluiting. Hiermee wordt de NVWA weer verantwoordelijk voor de keuring van vleesproducten. "Weer", omdat zij dit eerder ook al deden maar de keuringen daarna zijn overgedragen aan de bedrijven. Nu grijpt het kabinet in omdat het vindt dat er ''geen enkele discussie mag bestaan over de borging van volksgezondheid en voedselveiligheid’’.

Deze ingreep volgt op een onderzoek van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid uit maart 2014, die constateerde dat "de risico’s in de vleessector te groot zijn geworden en dat de veiligheid van het vlees het aflegt tegen economische factoren". Met andere woorden: niet hygiëne en de volksgezondheid is leidend in het proces van vleesverwerking maar de portemonnee van de fabrikant. En in die sfeer helt de balans snel over naar de kiloknallers en breng je het vlees tegen bodemprijzen op de markt en worden voorzorgsmaatregelen die teveel geld kosten niet of onvoldoende genomen.

Als je je eigen reflectie niet kunt organiseren roep je over jezelf af dat een ander je controleert. En dat de vleessector nog onvolwassen is en dat de controles dus niet aan hen kunnen worden overgelaten blijkt wel uit de vele misstanden: fraude met vlees, hygiëne in slachthuizen die te wensen overlaat en de vele dierenziektes die de kop op steken zoals gekke-koeien ziekte, schapenpokken en varkenspest.

Het produceren van voedsel heeft te maken met vertrouwen. Je moet er blind op kunnen vertrouwen dat het voedsel met de beste zorg wordt gemaakt. Als je dit als branche niet zelf kunt garanderen is het meer dan terecht dat er van hogerhand wordt ingegrepen.

In het Brabants dagblad las ik de column van Tommy Wieringa waarin hij de schadelijke gevolgen voor de gezondheid door het gebruik van onkruidverdelger Roundup beschrijft. De gezondheidseffecten op de lange termijn zijn bij dieren onderzocht. Het heeft onvruchtbaarheid, misvormingen en kanker tot gevolg. De gevolgen voor de mens worden nog in kaart gebracht. Maar wel zijn de volgende cijfers bekend:

• 44% van alle Europeanen heeft glyfosaat, het gif uit Roundup, in het lichaam
• In Nederland werd bij 5 op de 8 proefpersonen glyfosaat in het lichaam aangetroffen

Wieringa geeft aan dat "gemakzucht de mens blind maakt voor de gevolgen op de lange termijn".

Dit is een bekend psychologisch gegeven. Je ziet het als je iemand een voorstel doet: "je ontvangt €100 vandaag of €110 over een week". Vrijwel iedereen kiest voor de €100 vandaag. Als je het voorstel wijzigt in €100 over een jaar of €110 over een jaar en een week, kiest vrijwel iedereen voor de €110. "Als je dan toch al een jaar hebt gewacht maakt die week extra niet uit", lijkt de redenatie. Maar het is nog steeds dezelfde tijdsspanne, een week, dat je moet wachten, als in het eerste voorbeeld. Zo zijn we ook geneigd om grotere risico's te nemen als de gevolgen verder weg liggen. Daarom heeft vrijwel geen enkele jongere belangstelling voor een pensioenverzekering. Hier raak je in feite de kern van duurzaamheid: zorgen dat de oplossingen van vandaag niet de problemen van morgen zijn.

Op de korte termijn speelt de emotie een grotere rol dan de ratio. Dit wordt mooi geïllustreerd in bijgaand video waarbij de lerares in de klas weggaat terwijl een spekje op tafel ligt. Als het snoepgoed er nog is als de lerares terug is krijgt de leerling twee snoepjes. Toch is de drang zo groot dat de meeste leerlingen niet van de lekkernij kunnen afblijven.

Met hersenscans is bovenstaande overigens goed te volgen. Het blijkt dat beide opties activiteiten veroorzaken in de (prefrontale) neocortex. In dit deel van de hersenen zitten de cognitieve en emotionele functies. Maar de te verwachte korte termijn voordelen veroorzaken ook prikkels in het limbisch systeem. Hier worden emoties en herinneringen gevormd. Hoe meer emotionele opwinding hoe meer mensen kiezen voor een snelle behoefte bevrediging. Dus voor de korte termijn. Iets om rekening mee te houden bij (publieks) campagnes om duurzaamheid te bevorderen.