Eric Leltz  RSS feed    

De Binnenstadsmonitor

Dinsdag 27 februari 2007

Er stonden vandaag twee activiteiten op het programma. Om 17:00 uur hield de stichting Binnenstadsmanagement Ede een bijeenkomst waarbij de resultaten van de Binnenstadsmonitor bekend werden gemaakt. Deze monitor wordt om de twee jaar gehouden onder de winkeliers in het centrum en onder de bezoekers. De resultaten waren bemoedigend. Zowel de ondernemers als de bezoekers beoordelen het centrum beter dan bij de vorige monitor in 2004. Het gaat dan niet alleen om het aanbod en de parkeergelegenheid maar ook om gezelligheid, netheid en veiligheid. Ook het aantal bezoekers is fors gestegen ten opzichte van 2004: per week was dit 99.300 en is nu 128.000. De ondernemers gaven aan over het algemeen tevreden te zijn over het ondernemersklimaat in Ede. Zij gaven hiervoor een 6.9. Zij zijn het meest tevreden over de bereikbaarheid van het centrum zowel per fiets, per auto als met het openbaar vervoer en over de parkeergelegenheid voor auto’s. Ook bezoekers gaven aan dat het vinden van een parkeerplaats geen probleem is. Dit gegeven zal ik toch even onthouden als de door het college gewenste derde parkeergarage nogmaals aan de orde komt. In de avond zat ik samen met Jaap Boot, raadslid van het CDA, en Herman Snelder, voorzitter van de rekenkamer commissie in de uitzending van het programma “de verrassing” van de lokale omroep Ede. We hebben gesproken over de tot op heden uitgevoerde onderzoeken van de rekenkamer en over de starterleningen. Dit onderwerp staat aanstaande donderdag op de raadsagenda.

De onzinnige kant van startersleningen

Maandag 26 februari 2007

Deze week komt de Raad weer bijeen. De fractievergadering van deze avond staat in het teken van de voorbereiding van deze raadsvergadering. Dat betekent terugkijken naar wat in de commissies is besproken en ons standpunt bepalen. Het is niet zo’n erg ingewikkelde agenda: twee hamerstukken over de wet inburgering en het normen en toetsingskader voor de rechtmatigheidcontrole en twee bespreekpunten over de starterleningen en het onderzoek van de rekenkamercommissie over Krediet over en onderschrijdingen. We zullen alleen nog iets zeggen over de starterleningen. Wij zullen nogmaals herhalen waarom wij hierop tegen zijn:

  • Het doet alleen maar iets aan de vraagkant,
  • Kopers worden opgezadeld met een tophypotheek verstrekt door de gemeente en hier moet zij zich niet voor lenen,
  • Omdat er alleen iets aan de vraagkant wordt gedaan zal het evenwicht tussen vraag naar woningen en aanbod van woningen worden verstoord. Hierdoor zullen de prijzen van de woningen stijgen en kunnen degenen die geen gebruik mogen maken van de starterlening nog moeilijker aan een huis komen,
  • De regeling neemt een voorschot op de toekomst. Er wordt vanuit gegaan dat de lener meer gaat verdienen en dat het huis meer waard zal worden,
  • Banken zijn juist voorzichtiger geworden met het verstrekken van top hypotheken en als het aanbod van woningen wel gaat aantrekken stijgt de waarde van de huizen wellicht toch minder snel dan gehoopt.

We hebben ook nog bezoek gehad. De firma Kelderman Bouw kwam een concept uitleggen voor goedkope woningbouw. Het idee is een uitgestelde betaling, dus een lening, Het risico voor de lening ligt bij de gemeente en bij de bouwer. Een goed aspect van de constructie is dat het gaat om het toegankelijk maken van nieuwbouw voor de minder draagkrachtigen. Daarnaast gaat het ook om een uitbreiding van de aanbodkant. Maar er moet toch nog eens goed naar de financiële kant worden gekeken want het gaat bij deze vorm van lenen toch om aanzienlijke gemeentelijke bedragen waarvan het rendement wellicht niet al te groot is.

De “ééndimensionale manager”

Dinsdag 20 februari 2007

Deze avond was Arnold Heertje in Ede. Hij gaf in Buitenzorg een toelichting op zijn nieuwe boek “echte economie”. Heertje gaf aan dat niet alles te kwantificeren is maar dat besluiten wel vaak genomen worden op alleen kwantificeerbare grootheden. En dat is dus maar een deel van de werkelijkheid. Zo kun je natuur wel opofferen voor woningbouw maar hierdoor gaat een niet reproduceerbaar goed verloren en de prijs hiervoor kan wel eens heel erg hoog zijn. De natuur is niet alleen een productiefactor maar ook een consumptiegoed dat de welvaart nu, maar ook straks, verhoogt. Deze waarde is lastig te kwantificeren en wordt daarom niet meegenomen in de besluitvorming. Er kwamen ook wat specifieke Edese thema’s aan bod zoals de woningbouw in Kernhem en de heer Heertje bleek zelfs een correspondentie met wethouder van de Pol te onderhouden. Hoewel Arnold Heertje van PvdA huize is kreeg juist deze partij er lokaal, provinciaal en landelijk flink van langs. Zodanig dat ik mij afvroeg “wat zoekt die man nog bij de partij?”. Het thema van het boek sluit nauw aan bij het thema dat mij sinds enkele jaren erg bezighoud. En dan gaat het over de kwaliteit van het management en van bestuurders. Veelal zie ik hier één dimensie dominant. Vrij naar Marcusse zou je kunnen spreken van de “ééndimensionale manager”. Hierbij wordt gestuurd op één aspect van de werkelijkheid en meestal is dit de efficiency. Het moet zo doelmatig mogelijk. En vrijwel altijd is doelmatig dan synoniem met goedkoop. Maar als je meer aspecten relevant gaat vinden, bijvoorbeeld ecologie, dan neem je genoegen met minder efficiency omdat je ook andere doelen wil bereiken. Bij Groenlinks spreken we dan ook over EKOnomie. Ik heb daar eerder het artikel “als je vissen wil vangen moet je niet in een boom klimmen” over geschreven. Dit artikel gaat over het sturen op meerdere dimensies. Na afloop heb ik het boek gekocht. Deze week kan ik het mooi gaan lezen. In de middag kwam ik Piet Pieterse van de lokale omroep nog tegen. Piet kwam net van de studio waar hij het item over de discussie over de dierenwelzijnsnota had gemonteerd. Hij nodigde mij uit om naar het resultaat te kijken. Zodoende fietsten we weer terug naar de studio. Het resultaat mag er wezen. Het item wordt goed belicht en Marije en ik komen uitgebreid aan het woord. Vanaf vrijdag aanstaande kan het item de hele week in het programma Valeidoscoop op de lokale omroep worden bekeken.

Over dromen en leidinggeven

Maandag 19 februari 2007

Het is krokusvakantie. Een rustige week wat betreft geplande activiteiten als bijvoorbeeld commissievergaderingen. Ik heb de gelegenheid aangegrepen om met de fractie van gedachte te wisselen over ons beeld van de toekomst en de manier waarop we hier invulling aangeven. Ik noem dat beeld altijd graag onze droom in de wetenschap dat het woord droom in combinatie met (politieke) ambities een negatieve connotatie heeft. Maar eigenlijk vind ik dat iedereen een droom moet hebben. Die droom geeft dan jouw beeld van de toekomst weer. Deze droom is dan een doel geworden en richt de activiteiten en de energie. Je doet dan namelijk niet zo maar wat. Nee, je voert die activiteiten uit die bijdragen aan het verwezenlijken van de droom. Hierna heb ik nog een presentatie gegeven over mijn manier van leidinggeven. Hierbij gaat het om situationeel leidinggeven. Samenwerking in een team is een samenspel tussen leidinggevende en medewerkers. Hierbij is het essentieel dat de medewerkers en de leidinggevende eenzelfde beeld van elkaar hebben. Als dit duidelijk is kan de wijze van leidinggeven worden afgestemd op de medewerker. Het situationele zit hem dan hier in dat de ene medewerker veel vrijer kan worden gelaten dan de ander. Bij de ene medewerker kun je taken delegeren en bij de andere moet je als leidinggevende meer ondersteunen. Maar dan moet de medewerker wel een goed zelfbeeld hebben en open staan voor ondersteuning.

Archief



Rubrieken