Eric Leltz  RSS feed    

Boerenrepubliek

Donderdag 24 oktober 2019

Eric Leltz

Bestuurlijk Den Haag is verworden tot Palermo aan de Noordzee: huiszoekingen bij twee wethouders van een lokale partij, het aftreden van die wethouders, aangifte vanwege het lekken van een filmpje uit een vertrouwelijk overleg tussen de fractievoorzitters en de Commissaris van de Koning en tot overmaat van ramp dit allemaal in de week dat de burgemeester vanwege iets te enthousiaste vreugdevuren haar biezen moest pakken. Over het laatste schreef ik begin januari van dit jaar al de blog ‘slappe knietjes’. Het is verbazingwekkend hoe een brokkenpiloot met een bijpassend trackrecord op de burgemeesterspost heeft kunnen komen. Dat moet een bijzondere VVD-lobby zijn geweest. En op dat gelekte filmpje was fraai te horen hoe de Commissaris de oren van de fractievoorzitters waste. Ze ondergingen het gedwee. Ook mooi om te lezen hoe een van de wethouders, de Mos, zijn eigen waarheid leeft. Hij is transparant want “alle namen van sponsors staan op de campagnebus”. Dat hiermee een grijs gebied wordt betreden waar cliëntelisme om de hoek loert komt niet in hem op. Daarom ziet hij ook niet dat hij in bestuurlijk opzicht kwetsbaar is. Geen wonder dat dit hem nu in de problemen heeft gebracht.

Intussen is Johan Remkes als waarnemend burgemeester aangesteld. Die kan dan meteen een kijkje nemen op het Malieveld want dat is omgeploegd door boze boeren. Die zijn boos omdat het kabinet van plan is om stikstof maatregelen te nemen die de boeren hard zullen treffen. Maatregelen naar aanleiding van een rapport van ....... Johan Remkes.

In hun boosheid trekken de boeren zich nergens iets van aan en lijken afspraken te bestaan om deze vooral niet na te komen. ‘Regels? Daar hebben we lak aan’, lijkt het adagium. Een deur die niet snel genoeg open gaat wordt met een tractor kapot gereden. Het grasveld voor menig provinciehuis fungeerde als parkeerplaats voor tientallen tractoren, afzettingen worden omver gereden of er nu fietsers in de buurt zijn of niet en op de snelweg daar kunnen tractoren ook gewoon rijden. En dat alles gevoegd bij misselijkmakende teksten, symbolen als een doodskist en strop, fysieke overmacht en intimidatie. 

Het gevoel van onaantastbaarheid wordt versterkt door slappe provinciebestuurders die binnen een paar dagen op besluiten terugkomen en door dienders die in tegenstelling tot bij de protesten van ‘extinction rebellion’, de boeren geen strobreed in de weg leggen en daarmee het idee voeden dat het loont om de samenleving te ontwrichten. Laat dit protesterende leraren en verpleegkundigen die tot nu toe ludiek protesteren maar bitter weinig bereiken, maar niet op een idee brengen. Hoelang duurt het nog voor dat boeren hun hand overspelen en de gunfactor verliezen? 

Geplaatst in raadsledennieuws | Er zijn geen reacties
 

Archief



Rubrieken


Made by DeeWeeDee