Weblog van Eric Leltz ||

Het principiële Apple

Zondag 28 februari 2016

Eric Leltz

De FBI is in bezit van de Iphone van de dader van de schietpartij in San Bernardino. Om deze telefoon uit te lezen vraagt de FBI of Apple een speciale versie van besturingssysteem iOS kan schrijven waarmee de inlogcode kan worden omzeild. Na tien verkeerde pogingen wist het toestel namelijk alle data. Apple wil de FBI echter niet helpen.

Apple en de FBI benaderen het probleem vanuit verschillende invalshoeken. Waar het Apple gaat om het beschermen van de privacy, gaat het de FBI om de veiligheid. Apple stelt namelijk dat als de aangepaste software in verkeerde handen komt, de gegevens van honderden miljoenen iPhone-gebruikers mogelijk op straat komen te liggen. Want als er een "geheim achterdeurtje" moet worden gemaakt via het besturingssysteem, kan in theorie iedere kwaadwillende toegang krijgen tot iedere Iphone. Dit is een sterk staaltje framing. Want natuurlijk zullen er weinig mensen zijn die het prettig vinden als anderen via een achterdeurtje mogelijk toegang hebben tot hun Iphone. Maar er hoeft ook helemaal geen achterdeurtje te worden gemaakt. Het gaat nu alleen om die ene Iphone van de dader. Deze kan worden ontsloten door alleen op deze iPhone een aangepast besturingssysteem te zetten waarbij bijvoorbeeld de wachtwoord controle wordt omzeild of het aantal inlog pogingen onbegrensd is. Dat kan dus buiten alle andere Iphones om. Vergelijk het met een goochelaar die een bewerkte beker heeft van de op het oog zelfde beker die wij thuis in de kast hebben staan. Hierdoor kan hij de truc wel uitvoeren en wij niet. Dat heet specifiek maatwerk en dit is wel iets anders dan de massaproductie waar Apple nu mee bekend is.

Apple is wel zeer principieel in deze zaak en mag wel wat meer pragmatisch zijn. Of gaat het hier om ingesleten wantrouwen tussen Apple en de Amerikaanse overheid?

Geplaatst in Big data | Er is 1 reactie

Bent u ook zo bang?

Vrijdag 04 september 2015

eric leltz Veel gemeenten zijn bezig (of zouden bezig moeten zijn) met big data. Het gaat dan om het genereren, gebruiken, ontsluiten en analyseren van verzamelde gegevens. Een gemeente verzameld veel en uiteenlopende gegevens. Van verlichting, eigenaarschap en groenvoorziening tot een overzicht waar woninginbraken zijn gepleegd, waar fietsen zijn gestolen en waar vernielingen hebben plaatsgevonden. Het loont dan om deze data te analyseren en te kijken of er voorspellende waarde aan gegeven kan worden zodat gericht actie kan worden ondernomen.

Maar met al die verzamelde gegevens kan nog veel meer. De wet en regelgeving loopt hier nog een beetje op achter. Hoe zit het dan met de privacy. Wie zegt dat gemeenten hier goed mee omgaan?

Uit de communicatie psychologie komt het Johari venster. Dit venster bestaat uit 4 kwadranten:

De open ruimte, die is aan u en anderen bekend,
De blinde vlek, die is bekend aan anderen, maar niet aan u,
Het onbekende gebied, dat is zowel voor u als voor anderen onbekend,
Het verborgen gebied, dat u bewust verborgen houdt voor anderen.

Het zal toch niet zo ver komen dat het onbekende gebied tot het verleden gaat behoren omdat gemeenten meer over ons weten dan wij over onszelf of dat het verborgen gebied niet meer bestaat omdat de gemeente meer van ons weet dan we kwijt willen? Of loopt het allemaal niet zo'n vaart en ben ik voor niets zo bang?

Geplaatst in Big data | Er zijn geen reacties

Tweets by @ericleltz

Het principiële Apple

Bent u ook zo bang?

Archief

Rubrieken